Case Teamcoaching

Teamontwikkeling houdt bij deze case in om uit een bepaalde negatieve situatie te komen en naar een meer prettige situatie te werken.

De Vraag

Een tweetal medewerkers van onze opdrachtgever had de manager overtuigd om verder met teamontwikkeling aan de slag te gaan. DISCOVER was een mooi instrument daarbij, hadden ze vernomen van collega’s van andere afdelingen. Ook zij wilden met teamontwikkeling aan de slag! Een onderliggende vraag was:

“We willen graag vooruit, maar hier lijkt niet iedereen zo over te denken”

Onze verwondering

Ondanks dat er twee medewerkers, de HR-adviseur, teamleider, afdelingshoofd en wij als trainers aan tafel zaten kon de echte ontwikkelvraag niet duidelijk worden. Er leek een olifant in de kamer te staan die door de medewerkers van onze opdrachtgever genegeerd werd.

De manager vond een dagdeel voor een training wel genoeg om met teamontwikkeling aan de slag te gaan. Toen we daadwerkelijk aan de slag gingen, bleek na 10 minuten dat de problemen fors waren. De spanning was om te snijden en flauwe grapjes van de groep bleven maar om de hete brij heen hangen. We besloten onze verwondering uit te spreken:

“Die spanning die hier voelbaar is, gebeurt dat vaker?”

Onze aanpak

Het was duidelijk dat na een middag het teamtraject zeker niet ten einde was. We hebben de grootste prioriteiten weten te vinden in geklaag, geroddel en onderlinge communicatie. Maar veel zaken waren niet duidelijk en het bespreken van de onderstroom was duidelijk nog niet veilig genoeg.
Zicht krijgen op het teampatroon, het afpellen van de situaties en terugbrengen naar de kern is voor ons de grootste uitdaging. Omdat de onderstroom al wel merkbaar is, maar de gehele ‘speel- en spanningsveld’ nog niet, is dit de eerste stap in het aangaan van de uitdaging.

We besloten over te gaan tot 1-op-1 gesprekken om DISCOVER analyses te bespreken en een koppeling te maken met de situatie van het team, de context van de deelnemer en de deelnemer zelf.

Deze gesprekken gaven ons de informatie om door te gaan en in de sessies die volgden gaven bepaalde werkvormen de laatste ingrediënten om het probleem aan te pakken. De doorbraak kwam na een verhitte discussie tussen twee ‘kemphanen’ die door de groep al waren genoemd als ‘aanzetters’. Het patroon werd duidelijk en wat volgde waren goede afspraken met de groep hoe effectiever te communiceren en samen te werken valt.

Het resultaat

Deze afspraken hadden in sessie 1 of 2 nooit stand kunnen houden, in sessie 5 was er zoveel gebeurd dat het voor iedereen volstrekt logisch was om deze afspraken te maken. En de afspraken waren bovendien werkbaar geworden. Iedereen wist wat er van hem of haar verwacht wordt en wat er vooral gaat gebeuren als je je niet aan afspraken houdt.

Ook na een aantal weken bleek de situatie enorm verbeterd – onderlinge communicatie en samenwerking waren goed te noemen, geklaag en geroddel was er niet meer, de ‘kemphanen’ praten weer normaal met elkaar en de sfeer was prima.

De verschillen tussen oud en nieuw zijn groot te noemen. Het is prachtig om te zien hoe een team in een dergelijke situatie echt in de ontwikkeling komt en van situatie A naar B is gegaan. Dat kan alleen als de onderste steen in de onderstroom naar boven wordt gehaald!